دعبدالملک پرهیز ژباړه
اين قافله عمر عجـب ميگذرد
درياب دمي کـه با طرب ميگذرد
ساقي غم فرداي حريفان چه خوري
پيش آر پياله را که شب ميگذرد
کاروان د ژوندانه څه عجیبه چټک تېرېږي
هغه شیبه را نیسه چې پر تا په خوند تېريږي
ساقي د حریفانو د سبا څه اندېښنې کړې
راوړه یو څو پیالۍ ډک له شرابو شپه تېريږي
***
آن قصر که جمشيد در او جام گرفـت
آهو بـچـه کرد و شير آرام گرفـت
بـهرام کـه گور ميگرفتي همه عمر
ديدي کـه چگونه گور بهرام گرفـت
*****
هغه ماڼۍ چې واخیستل جمشید په کې جامونه
هوسۍ بچی پیداکړ او زمري کړه آرامونه
بهرامه چې په درست ژوند به دې ونیول ګورونه
تا ولیده چې څنګه بهرام واخیسته قبرونه
ګور. برګ خر یا ګوره خر، قبر
***
افـسوس که نامه جواني طي شد
و آن تازه بـهار زندگاني دي شد
آن مرغ طرب که نام او بود شـباب
افـسوس ندانم که کي آمد کي شد
افسوس د ځوانۍ لیک پای او تمام شو
د ژوند تاند پسرلی تير او پرونی شو
د خوښۍ مرغه چې نوم يې ؤ شباب
پوه نه شوم کله راغی کله تېرشو
څو اوبه شوم، ځان مې ولېده سراب کې
چې درياب شوم ځان مې وليده حباب کې
څو خبر شوم ، ځان مې وليد بې خبرۍ کې
چې راويښ شوم، ځان مې وليده په خوب کې
مولانا
ژباړه:عبدالملک پرهیز