ملی و حدت ته اړتیا

له تپو تیـــــــارو څخـــــه، راووځي دا ملت

هلته بیا چي د لوړو غرونو په ســـــرو شي

د ورورئ ، انصـاف و عدالت بیرغ اوچت

خـــو رسیدو ته ددي لوړ، آرمـــــان د پاره

ضرورت زمونږهیواد ته دی، ملي وحدت

Bottom of Form

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

د وینا هنر             

د خبرو دی، مثال لـــــــــــــــکه ګوهر

چی پو هیږی یي په قدر ، ســــــــخنور

د سنجش مـــــهار به ورنکړي له لاسه

هغه څوک چي د وینــــــــــــا لري هنر

در ګوهر به یي ، د خولي څخه بهیږي

مبتذل به ترې یو حرف نه شي بـــــهر

چي د عـــــــــلم په زیور نه ،وی سمبال

هر مـــحفل کې به یي کلام وي ، بی اثر

د علم سره مینه                                 

زه د عــلم پــــــه ډیوه یــــــــم، پروانه

سر می کړی ، په دي لار کـــې نذرانه

له ازله می، قســـــــــــمت، په معرفت وو

ځکـــــه یمـــــــــــه په دنــــیا کې ، فرزانه

د وحدت شراب د عــلم ســـــــــــاقی راکړه

په یو ګوټ یي یم ، تر اوســـــــــــه مستانه

نشتــــه لوی ګــــوهر تر غلم و معرفت نه

ځکـــه بولي ، هوښیـــــــــــاران یي خزانه

څــــوک چی نه لري ، د علـــــم سره مینه

تر هـــغي به چـــــــــیري نه وي ، دیوانه

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

وطــــــــــنه

ځـــکه بربادیي ، چي غمــخوار نه لرې

وطــــنه ځـــار دي شم هوښیـار نه لرې

په خوب پراته دي د غفلت ، ستا بچیان

درنه لوګــــــی شم چـــي بیدار نه لرې

وچ چمــــنونه ، او بـــاغونه دي ســــتا

خپل سمـسورتیا ته دي، مــالیار نه لرې

ټول په غمو کې ، دغلیم شــــو شریک

چی ستا په غم کـــې وي بیمار نه لرې

ستــــا بربادۍ ته دي مــلاټړ بی دردان

خــپل آبادۍ ته ، یو معمـــــــار ،نه لرې

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

لا تر اوسه نه پږ هیږم

په ټول عمر په خپل حال باندی ژړیږم

لکه شمـــع په څیر، سوزیږم،او ویلیږم

که هر څومره غزوم ، تنــــــــاب د فــکر

په معـــــنی کـــي ‌د ذرې هم نه رســــیږم

جها لت یم ، د غفلت په خوب ډوب کړی

چي معنی ، له دي عـــــالمه ، نه خبریږم

عاجزۍ قصـــــور چي وینمه په ځان کی

سمندر د اند  یښـــــنو کــــې ، لاهو کیږم

سل افسوس زما په حال باندی په کار دی

عمر تیر شـــو لا تر اوســــه ، نه پوهیږم

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

کال ۱۳۷۳هجری شمسي د عیسوی کال ۱۹۹۴پیښاور

خوږمن وطنه!

عمـــر برباد په اندیښنو شــــو

زړګۍ سوری ستا له دردو شو

له غمه هومره په سلــګو شوم

چې می صـــورت د لیونو شو

طالع می نه رســـی ، فریاد ته

د اقبـــــال لــمر په ډوبیدو شو

وطنه! ســــــــتا په انتظار کې

د صبر جــام په تویـــــیدو شو

د ځوانیمرګ هــــــجر له غمه

تناب د عمر په شـــــــلیدو شو