لذا منطق اینکه روزه بر شخص واجب نیست به این توضیح ساده منتفی میګردد. باید احتیاط کرد و در مورد دقت نمود که تارک روزه ګنهکار اما منکر آن و حلال را حرام ساختن و حرام را حلال ساختن منجر به کفر میشود.
ماه مبارک رمضان يکي از ارکان پنجګانهء اسلام است وهر آن شخصیکه این صراحت و فرضيت آن را برای مسلمان انکار کند کافر و مرتد است. فقه السنه (366/1). بنابراين هرآن شخصیکه منکر واجب بودن روزه بر خود يا بخشي از مسلمانان و يا تمام آنها باشد ، درحاليکه عذري مانند مریضی و يا سفر- نداشته باشد،طوریکه در فوق هم یاد اور شدیم، او از دايره اسلام خارج گشته و مرتد می باشد.
انکار از وجوب روزه، در حقيقت منکر آيات قرآن عظیم الشان وسنت رسول الله صلی الله علیه وسلم شده است .
طوریکه پروردگار با عظمت ما می فرماید :«يَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَيکُمُ الصِّيَامُ » (سوره بقره آیه 183).يعني: «اي کساني که ايمان آورده‌ايد بر شما روزه واجب شده است». و من الله التوفیق
