سید عبیدالله نادر
په خپل حالت باندي ژړل دي په کار
ســــــــــم د حالاتو سره تلل دي په کار
له خپل اړخـــــونو ، خبریدل دي په کار
خواږه وختونه، انتظــــــار کاږي زمونږ
خوند له وخــتونو ، اخیستل دي ، په کار
چي پس له دي شی ، دا وخــــتونه مهار
د غنیمت وخت ، رانیـــــول دي په کار
چي پایمـــــال د دیو ودَدَ، نورنه شـو
له جـــــــــهالته ځان ، ایستل دي په کار
عمـــــرونه تیر شول په ، باطل فکرونو
د ذهنیت روښـــــــــــانول دي ، په کار
ترڅو به سـپړو ، دیو بل عیـــــــــــبونه
خپل آيينـــــي کي ، ځان کتل دي په کار
لو یي ګـــــــــذار کړو، د ذلت کندي ته
په خپل حالت باندی ، ژړل دي په کار
هر قدم مخي ته ، عبرت نښــــــــي دي
لږ په رڼو ستر ګو لـــــیدل دي ، په کار
له مـــــــــــــــکارئ ، ددي دنیا یو غافل
لدې غفلـــــــــــــــته ، راوتل دي په کار
چي په اسرارو باندی سر مو شي خلاص
په رموزاتو پو هیـــــــــــدل دي ، په کار
ددي ماحول صــــــــــلح و صفا ، دپاره
له درانه خوبه ویښـــــــــیدل دي، په کار
په لوړ احســــــاس، او په عالي فکرونو
واړه بچـــــــیان خپل ، روزل دي په کار
چی شي روښانه، د پوهنـــــــــــي مشعل
عزم و همت په ځـــان ګالل دي ، په کار
کاڼه غوږونه ، د عبرت دي زمـــــــــونږ
د خپل ضــــــمیر هم، اوریدل دي په کار
بی درده خلــــــــــکو ته ، د زړه له درده
د ویښــــــــــیدو ، یو څه ویيل دي په کار
سید عبیدالله نادر
د طالبانو د واکمنۍ پر مهال ۱۳۷۸کال پیښاور
د پردو غلا مان
د زمانی لــــــــــدي ناخوالو ، ظلــــــــــمونه دي تیریږي
په فصــــــــلو د امیــــدونو، آفتونــــــــــــــه دي تیریږي
له یو بلا خــلا ص نه یو، په بل بلا یو اوښــــــــــــــتلي
د هستـی په سمــــــندر کـــــــــې، طوفانونه دي تیریږي
عالمــــــان د زمــــاني مو جــــــــــاهلانو نه، کم نه دي
چا ته حـــال ویيلي نه شو ،پټ دردونه دي تیــــــــریږي
د پر دو له خو لي یي زده دي ، طو طي واره څو خبري
د بید ردو غلا مـــــــــــــــــــانو ، نو بتو نه دي تیریږي
په جـــــــامو د فرشتو راځي ، اصـــــــلاح لپاره خلک
په مونږ د استـــــــــــــعمار ، زاړه چمونه دي تیریږي
د زمان د علــم و فن نه ، بی بـــــــهرې مـو طالبان دي
چی کـــــــــاروان باندی د علم ، یر غلونه دي تیریږي
دروازي د معرفت شــــــــوی، جــاهلانو په لاس پوري
په دي دردمنو خلــــــــــــــــــکو ، ظلمتونه دي تیریږي
مهـــار د کــــــاروان مو د ریا کــــــارزاهد په لاس دی
په بی لارو بــــاندی سر یو ، زحمــــــــتونه دي تیریږي
حـــــــاکمـــــــان مو د زمــــــــــان لري تیــاره ذهنیتونه
څـــکه دي قومونو باندي ، کـــــــــــړاونه دي تيریږي
په مذهب باندي کړي لوبی،زاهــــــــــدان د خرقي لاندي
د سپیڅلي دین په حــسن ، چپـــــــــــــــاوونه دي تیریږي
دوی خصلت د دیو و دد دی ، مصلحت ته غاړه نه ږدی
د دردمــــــــــــــــنو په زخمونو ،ګـــذارونه دي ټیریږي
په مـــکاره زمـــانی باندی، همــــــــــــــه واړه تیر وتی
غــافلانو زمـــــــــونږ له مخـــــي صــــفونه دي تیریږي
یو همدرد او د احســــــاس خاوند په دي رباط کی نشته
د بیدردو بی احســـــــــاسو کـــــــــاروانونه دي تیریږی
چي کـــــــــــاږه ږدي قدمونه ، نادانان په دي محفل کې
د احســـــــــاس پر خــــــاوندانو ،قیــامتونه دي تیریږي
لنـــګری په درانه خوب کې د سنــــــډا په څیر پراته یو
د د نیـا زمونږ له مخی ، ښـــــه وختـــ-ونه دي تیریږي
د انتظـــــــار سترګي شوی سپیني، په لټون کي د پهبود
د نن سبا په طمـــــــــــــــــع ، میاشتي کلونه دي ټیریږي
په بیلــــــــــــــتون کي دوطن،زمانی دي په مونږ اوړي
غلامانو په ملـــــــــــــــــــکو کې ، محنتونه دي تیریږي
کایينــــــــــــــــــات مسخر کیږی، د بشر په هڅو باندی
په مونږ په دغه دور کي ، وحشــــــــــتونه دي تیریږي