زما لمره

ستا د مخ لیده چې نه وي ، شي دېره په زړه دردونه
مخ ښکاره کړه ځلاند لمره، ده سړه د زړګي خونه 
چې  مې ولیدې ته ښاد یې، تېر له لوړ آسمان زه شوم
چې ته یار شوې او جانان مې، تېر زه بیا له خپله ځان شوم
ته شاهد زما د حال یې، تېر چې زه له ټول جهان شوم
اوس بې تا په تنهایۍ کې، شو دېره په زړه دردونه 
ستا د مخ لیده چې نه وي 
 شي دېره په زړه دردونه

زه دردیدلی یم د عشق ، درمان زما ته یې ته یې
ولاړ پر خپلو ژمنو ټینګ، تړون زما ته یې ته یې
زما هر هیله ته یې ته یې، ایمان زما ته یې ته یې
ستا د مخ لیده چې نه وي ، شي دېره په زړه دردونه

ستا د مخ لیده چې نه وي 
 شي دېره په زړه دردونه
زه په دنیا کې بې له تا ،یار او دلدار نه لرمه
بې ستا د مینې له خیالو، بل اند په سر نه لرمه
سر ورکومه ستا له پار، خو لاس له تا نه اخلمه
ستا د مخ لیده چې نه وي، شي دېره په زړه دردونه
ستا د مخ لیده چې نه وي 
 شي دېره په زړه دردونه

خورشید من
دور از رخت، سرای درد است خانهٔ من،        خورشید من کجایی؟ سرد است خانهٔ من.     
     دیدم تو را ز شادی، از آسمان گذشتم،        جانان من که گشتی دیگر ز جان گذشتم،     
     آخر خودت گواهی: من از جهان گذشتم.        بی تو کنون سرای درد است خانهٔ من.     
خورشید من کجایی؟
سرد است خانهٔ من.

     من دردمند عشقم، درمان من تویی، تو.        من پایبند صدقم، پیمان من توئی، تو.     
     امید من توئی، تو. ایمان من توئی، تو.        دور از رخت، سرای درد است خانهٔ من،     
خورشید من کجایی؟
سرد است خانهٔ من.

     غیر از تو من به دنیا، یار دگر ندارم؛        جز از خیال عشقت فکری به سر ندارم؛     
     سر می دهم ولیکن دست از تو برندارم.        دور از رخت، سرای درد است خانهٔ من،     
خورشید من کجایی؟
سرد است خانهٔ من.