ځان چوپړ ؤ غم لړلی رنګ يې ژېړ ؤ
پښې ابله ګریوان څيرې لوڅ لغړ ؤ
همېشه به سولېده او ربړېده دی
بیا هم هر وخت د هرچا د غصې وړ ؤ
ځان چوپړ ؤ غم لړلی رنګ يې ژېړ ؤ
پښې ابله ګریوان څيرې لوڅ لغړ ؤ
همېشه به سولېده او ربړېده دی
بیا هم هر وخت د هرچا د غصې وړ ؤ
ها بها ر نور نه راځی پرما له سره
چی وطن کی اوم خوشحال او لوړسره
بلقیس » مل «
در خانه ، خانه ای ویران شده ای شهر من .
ناله ها و فغان های زنده با آه و حسرت و صد ها پا برهنه با تلخ کا می میگذرند .
هر گام آنا ن از دریچه قلب من عبور میکند .
در هر کوچه و پسکوچه آوازی که بگوشها میرسد صدای دردمندان است .
عزیزی غزنوی
گویید به نوروز که امسال بیاید
با خیل گل و لاله به دنبال بیاید
سر سبز و طربناک چو هر سال بیاید
تنگ است زمان گو که همین حال بیاید