پوهاند دوکتور مجاور احمد زیار

{slide=راڼه توري}
د کاغذ پر سپينه ټنډه
پر رڼه سپينه هېنداره
 د سولگر مې
يو يو توری د برخليک کښم.
=    =    =
شپه او ورځ اوبه کوم د سترگو تور
او د تورې سياهي په څېر
            پرې کاږم
                ښکلي ښکلي تک تور توري.
=    =    =    
وي ترڅو د سترگو تور مې
                سياهي به رغوم ترې
او پرې کښم به يو يو توری
     په دې هوډ او په دې موخه
چې کړم روڼ  پرې
        دغه تورتياره برخليک خپل!!؟

لندن، ۲=۶=۲۰۱۳

{/slide}{slide=د ياد جونگړې}
دهرکلي په جونگړوکې
             دياد مې
توره شپه
        په يوه غرهومره زغم تېره
                    تر گهيځ کړه.
=    =    =
سندرغاړو توتکيو
يوڅو خلي په مښوکوکې نيولي
                د زموللو وچو درگو
اخوا دېخوا لالهانده
             په لټون د کوم يو چت
د ويجاړ ښار.
=    =    =    
د پسرلي رابرېدلو په پلمه
            سر راوهلی سرو غاټولو
                        د شاوخواغرو پر لمنو
گوندې
    ورسېږي چېرې
                  چا نيمزالو وربلوته،
او يا چېرې
        د نومورکو سربايللو هديرو ته.
=    =    =
پر گلانو دي واکمن
            په دې ديار کې
  تش نيمزالي وربلونه
            او ياهم مړي د گور...
نه ژوندۍ ژړانده مينه،
                  نه پاکزړي او رښتيني مينان!!؟
لندن،۳=۸=۲۰۱۳

 (پرادوکسي)

{/slide}{slide=  تلبلاند اورتونونه}

ما په سر، سترگو، غوږو يې
            د لمبه لمبه ښايست کړه ننداره
                             په مينه مينه.
د ورېښمو تر سپڼسيو
            په نازکو رڼوبيو د اواز يې.
کاوه هر ماښام،گهيځ مې
                د تعميد سپېڅلی غسل
            = = =
نه مې ځان سپماوه کله،
له ها سپېڅلوگناهونو
چې د مينې د مذهب
 په ثوابونوکې راتلل
او بې کچه يې
  زما د ايمان تله درنوله...
 = = =
خو،
        د نازود مکېز د رنگين ټال
   ښکلی انخور يې،
=د سکروټو ولولو
            په اورنۍ ژبه ښکُللی،
کله هم ټيکاو ونه موند،
 په تش قاب زما د زړه کې...
= = =
بس يوازې د يادونو سېمفونۍ يې
شپه او ورځ په خوب کې وينم
 چې راځي د سپېڅلتيا د لمرمزدک            
 د کنگرو له ارغنونو،
د يزدان له تلبلاندو اورتونونو!!؟
  زيار=اکسفورډ،۲۶=۸=

{/slide}