عبدالملک پرهیز
وزرمې مات دي ما کې وس د آلوتلو نشته
وختو زپلی اراده د درېدلو نشته
د بې وسۍ په کټ پرېوتی درېدلی نه شم
زن
زن غیور است زن حیا دارد
زن قهار است زن ادا دارد
زن خدا گونه خالق هستی ست
زن کمال خدا نما دارد
وطندار
بنالم من برایت ای وطندار
کنم جانم فدایت ای وطندار
به گوشم می رسد هرصبح وشامی
صدای ناله هایت ای وطندار
خزان
راشي خزان دونو پاڼو ته سرخي راولي
شين رنګ يې ژيړ کړي مرګ تالان يې په ځواني راولي
ګلابي رنګ. ګلابي مخ او کلابي حسن یې
