د غمونو یو لوی بوج په اوږو بار دی
خوار زړګی د اندېښنو د بڼ ملیار دی
فکر او اند مې لالهانده هرې خوا ځي
خور په ذهن یو بې چمه تور غبار دی
د غمونو یو لوی بوج په اوږو بار دی
خوار زړګی د اندېښنو د بڼ ملیار دی
فکر او اند مې لالهانده هرې خوا ځي
خور په ذهن یو بې چمه تور غبار دی
که زه شاعر وای ما لیکل د پرګنوشعرونه
هم د خوښۍ هم بد حالۍ او د غمو شعرونه
د ژوندانه د بی خوندیو او ناخوالو قصې
دولږې ،تندې،دخواریو او دردو شعرونه
میرویس نجیبي
ستا د شونډو مهماني که مې نصیب شي
د عشق رنځ ته به مې خپل قسمت طبیب شي
چې دنیا اخرت دواړو کې نږدې یو
بس راضي دې له مونږ دواړو نه حبیب شي
چا مجنون ته د لیلا څېره غندله
چې له ده نشته بدرنګه چېرته بله
رنګ يې تور پزه يې پیته ورته پام کړه
ځانته وګوره ورځه اغلې پېغله
مجنون زیر په حيرانۍ ؤ دې سړي ته
هيڅ له خولې نه يې خبره نه وتله
خو اخر يې په کرار ووې سړي ته
ته ګرم نه يې چې لیلا دې وکږله
ځکه ته لیلا په خپلو سترګو ګورې
ستا کاته نه دي د مينې له امله
ستا کتو کې ده رخه کرکه نغښتې
ځکه ته ښایست لیدی نه شې هيڅکله
له ما زیات به لیوني سرپه سارا شي
که لیلا دې زما په سترګو ولیدله
کوم توپیر چې دی زموږ دواړو څېرو کې
هومره فرق شته دی زموږه په څېرو کې