پوهاند م.ا. زيار

اکسفورد۲۶ می۲۰۲۰

بالاخره ۱۳ سال بعد بهانه ای به دستم آمد، تا خاطرۀ صحبت تيلفونی با شما در تورنتو را تجديد  نموده از صحت و  فعاليت های رسانه يی و پژوهشی تان  مطلع و مطمئين گردم.

مطلب دلچسپی ولی حيرت آور نيست که در زمان سلطنت ارغون خان نام يکی ازقبايل مغول (اوغان) بوده که از سوی  پادشاه ديگری مغولی (سيور غتمش اوغانی) برای محافظت  بخشی از کرمان  زير اثر ارغون خان فرستاده شده  و با قبيلۀ  ديگر مغولی زيرنام (جرما) گروه (صده يی) محافظوی را در کرمان تشکيل داده،

دودیال

                            دتیر په دوام:

(اوومه برخه)

سره له دې چې هند، پاکستان، ایران او عربی هیوادو کی په عین الفبا او طریقه لیک(خط) کیږی او په دغو ټولو هیوادو کې د ښکلي خط هنر و او اوس هم شته، خو څومره چې د امیرعلیشیرنوایی پاملرنه او هڅونه په افغانستان کې تذهیب او میناتور، خطاطی، کتابت او تجلید ته وه، هغه مهال نورو هیوادو کی نه وه. له هغه راهیسې افغانستان کې د خط او میناتور یو ځانکړی سبک رامنځته او نورو سیمو ته خپورشو.

نور په ضمیمه کې ولولئ

په افغانستان کې دښکلي لیک ډولونه

دودیال

(شپږمه برخه) 

افغانسان د خپل لرغوني تاریخ په اوږدو کې؛ نه یواځې دا چې د مدنیت څولورلارې او د تجارتی کارووانسرایونو مرکز و، بلکې زموږ نیکونه د کښت، مالداری، صنعت او متداوله علومو په برخه کې هم بیساري وو.

پوهنیار بشیرمومن 

              « زبان شهری است که هر شخص سنگی از آن را بنا کرده است» رالف والدو امرسون

روز 21 فیبروری از طرف یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری نامگذاری شده‌است. تاریج این روز بر میگردد به سال 1952 زمانی  كه زبان اردو به عنوان زبان رسمی ‌ در بنگلادش از جانب پاکستان تحمیل گردید.

دودیال

(پنځمه برخه)

د افغانستان بیلابیلو وختونو کې له بیلابیلو لوړو-ژورو او راز راز تاړاکونو سره مخامخ شوی دی، کله چې د هر تاړاک  او ټولنیز کړکیچ او بحران څپې لږڅه په دمه شو ی دی، نو زموږ نیکونو په دغه وقفه کې دخپل مدنی ژوند د عادي دوام،

څلورمه برخه

هنری تخلیقات، رغنده کار او د ژوند د رنګینیو انځور او د روزګار سړې- تودې د ملتونو دتاریخ یوه مهمه برخه وي. په تیره بیا هنری آثار د یو ملت د لوړ روح، د تمدن اوهڅوب ویاړ او د دوی د تاریخی دریځ څرګندونه کوي. دا ټول هغه څه دي چې دوی له نورو بیلوی او ځانګړی هویت وربښي.