د اوهامو څلور لار کې

سید عبیدالله نادر

کال ۱۳۷۶ پیښاور
نن د حـــــــــــــالاتو له ناخـــوالو ژړیدلی یـمــــــه 
د زمــــــــــــــــانــــی له بی دردانو کـــړیدلی یمــه
هغه پتنـــــــــګ یم چې له کـــــور او له دیاره لری
چې د بیلتون په سرولمـــــــــــبو کې سـوځیدلی یمه
خلاص می له لو می د وسواس کړه لیونتوبه راشه
چې څلـــــــــــــــور لار کې د اوهامو دریدلی یمه 
زه هغه پاڼه په چمــــ-ـــــــــــــن د ارمانو کې یمه 
چې د خزان د راتلو مخـــــــــــکی غورځیدلی یمه
ما نه پښتنه زمــــــــــــا د حال او د احوال مه کوه
زه د خـــپل قام په درد و غم کې کړیدلی یــــــمه 
که په حضـــور کې می غلیم شرم و حیا نه کوی 
ځــــــــــــــکه چې زه له پښــتنی برم لویدلی یمه 
خلاصـــــه لا نه وي ، یو غــوټی د ارمانونو زما
چې په ګلـــشن د ارمـــــــــانو کې ، رژیدلی یمه

 

 

سید عبیدالله نادر

کال۱۳۷۷پیښاور

سوله ده مونږ ته ضرور

راځئ تیارو کې مه ځئ

کاڼو اغزو کـــې مه ځئ

خپی به مــو ژوبلـي شي

په سنــــګرو کې مه ځئ

لږ په ځان ورحمـــــیږئ

په تورتمــــو کې مه ځئ

ډغری خورئ به تر څـو 

شاړو میرو کې مــــه ځئ

د تورتمــــــــــونو شپه ده

په ادیرو کې مــــــــه ځئ

لاره آوره ګــــــــــــورئ

په کنډوالو کــــــې مه ځئ

د لــــــــــیونو په شان یي

په سر د غرو کې مه ځئ

عصر دی دعلم او عرفان

نو په ځنکلو کې مه ځئ

علم نه خوند پورته کړئ

په مــــغارو کې مه ځئ

په خپــــله طرخه وکړئ

پردي نقشـــو کې مه ځئ

لاره د حــــــــل وګورئ

په ویرانو کـــــــې مه ځئ

اغیار کمین کې دي ناست

په اشــــــــارو کې مه ځئ

مـــدنی ژوند کړئ اختیار

قطار د خرو کې مه ځئ

ژر شئ بدلـــــــون راولئ

ناز و نـــــخرو کې مه ځئ

ســـوله ده مونږ ته ضرور

په مـــــــورچلو کې مه ځئ