شاعر : عبدلعزيز (پرهيز)
 
فرښته نه يې ،خو ته سوچ د فرښتو يـې خپله
جسم خو يې هم شعور د ټولو شتو يـې خپله
نه چيرى ګل او نه ګل څانګه او ګل پاڼه يې ته
ته بس معنا د خوشبوي او درنګــو يـې خپله

  1. سليمان لايق
ما چې نن کړه له شرابو توبه ماته
ميخانې ته مخامخ ځم له جوماته
څادر وڅنډه ساقي راځه چې وزو
ملا پريږده خپل روا او ناروا ته

سید عبید الله نادر

خیزید و یک دو ساغرِ صهبا بیاورید

ساغر کم است، یک دوسه مینا بیاورید

کوپون و تنخواه بیاورید                              

خیزید و یک دو کاســـه ئی ، شــوربا بـــــــــیاورید

از باغِ مــا دو دســـــــته ئی ، نعــــــــــــنا بــیاورید

سید عبیدالله نادر

چې له مخي مو باتور باتور ځــــــوانان ځي

له میدان د مـــــعرکی نه ، قـــــــهرمان ځي

چې مو ســترګي د امید، ورته کــــــږي وي

مونږ له جمعی نه زړه سواند او قدردان ځي

زیاتې مقالې …