شپه اوږده ده
د کلا په مینځ کې شور دی
بس د پلار او د بچیو تر مینځه جنګ دی
د زاړه بابا له ډډه ؛
غیرتي بچیان! ځېلۍ دي
څوک یې ګوتې نوکان پرې کړي
څوک یې پلې هډونه باسي
پلار ځولۍ، ځولۍ لویدلی
بوي
اوس مې اوښکې
تړم او مالګین خوند نه لري
لارې لارې
تر لمنې،
تر پړنده خاورو
د سروپو د لوګجنو تڼاکو بوي کوي.
کابل
۲۰۱۷-۵-۵
ما تمسرا
جوی خون جاری شده بر کوی و دامان وطن
مار آستین میچکد این زهر بر جان وطن
باز هم بر خاک و خون افتاد زدست نا کسان
بیش ز صد ها کشته و زخمی به دامان وطن
گلم غــــــم پهن گردیده شده ما تمسرا
هر محیط خانه و هر کلبه ویران وطن
تا به کی این فتنه و این بازیی غدر و فساد
می نماید طعمهء خود خلق گریان وطن
از فریب و فتنهء اهریمنان گشتیم تباه
ویده کوربه
په دې کې شک نشته چې ښکلی دی ډیر،
او کوه قاف یې سیالي نه شي کوی ؛
نجونې یې ښایسته له ښاپیریو ځنې ...
ځلمیان يې ټول دي د ملوک په شانې ،
جنت کې هم داسې ځای نشئ لیدی...
افغانستان یادوم.
خو ددیوانو او سل رنګه بلاګانو داړې ،
د ښاپیریوله دې ملک نه دی دوزخ جوړ کړی :
کله یو سور دیو پرې پنجې خښې کړي ،
