کیسه
د دیپا اګروال لیکنه
د ذبیح الله آسمایی ژباړه

د موټر له تم ځای څخه د هغه چا د پښو غږ ورتی کوم چی ددوی په لوری ور روان وه. پورا خپل مخ ور وګرځاوه. هو ! دا هغه څوک وه چی کله ناکله به دیخوا او آخوا لیدل کیده.
د پورا کوره نی لږ وخت کیده چی هلته یی ګډه کړی وه.
هلک په داسی حال کی چی نیغ نیغ یی ورته کتل ، وویل:

د خوشال مزاروال

لنډه کیسه

دا دی کال پوره شو چې زمونږ د کلیوالو پر روح و روان د وېرې او ترهې خپسه ناسته ده. دغې بلا د ټولو له سترګو خوب او سکون لوټلی دی. ان تر دې چې د تیارې په خورېدو سره ټول په خپلو جونګړ و ننوځي. د کلاوو ورونو ته کولپونه او اړمونه اچوي، او تر سهاره له کورونونه وځي.... اوس خود کلي په وستل او میداني کې، نه هغه د تنکیو ځوانانو ماښامنۍ لوبې او سات تېرۍ :

پښتو کوونکی: یوسف هېواددوست
مري یوه انګلیسي نجلۍ وه خو په روم کې یې ژوند کاوه .هغه شپږ کلنه وه.تېر کال مور یې ورته وویل : (( مري ، ته اوس نو شپږکلنه یې او دا یې وخت دی چې ښوونځي ته لاړه شې .ستا خامخا هغه ښوونځی خوښیږي ځکه یو ښایسته ښوونځی دی .))

سید عبیدالله نادر    

کال ۱۳۸۷ د ګردیز د ښار یوه خاطره                   

څرنګه چې د لاریو د موترونو ،د رنګ ورکولو په مهال کې ،رنګ ورکونکي ځیني شعرونه ،مصرې نثرونه او مطالب چې د هغوی د ذوق او سلیقی سره برابر وي ، او ډیر ځله د وخت او زمان سره هم سمون خوری ،هغه د موټرونو تر شا لیکي خو ځیني دا لیکني د با سواده او اهل ذوق او د علم خاوندانو د پاره هم پیغامونه لري .